Als kind groeide Janne (25) op in de sporthal. Haar vader was medisch begeleider bij het handbal en haar moeder was fanatiek supporter. Niet gek dus dat Janne vanaf jonge leeftijd veel passie voelde voor handbal. Ze begon in een jeugdteam en behaalde al snel een hoog niveau, waardoor ze bijna elke dag in de sporthal te vinden was. Ze trainde meerdere keren in de week en deed aan verschillende wedstrijden mee.
Keerpunt
Naarmate ze ouder werd, viel het vele trainen haar steeds zwaarder. Door tijdgebrek moest ze haar vrienden vaak afzeggen en had ze weinig tijd over voor andere dingen. Toen ze op het punt stond om te gaan studeren, besloot Janne met handbal te stoppen. Ze wilde echt student kunnen zijn.
Een nieuwe passie!
Een aantal jaar was Janne helemaal klaar met sporten! Uiteindelijk begon het toch weer te kriebelen en begon de zoektocht naar een nieuwe sport. Ze wilde geen verplichtingen, maar ze wilde ook niet alleen gaan. Via vrienden kwam ze uit bij boulderen. Samen met een vriendin begon ze; al snel had ze er een nieuwe passie bij:
“Bij boulderen lijkt het net alsof je alleen bezig bent, maar dit is zeker niet zo. Vaak sta je samen te puzzelen om een route te halen. Soms lukt mij de eerste stap en krijgt mijn klimmaatje de volgende zet voor elkaar. Zo kom je samen stap voor stap bij het eindpunt. Het gebeurt ook regelmatig dat ik vast zit aan die muur en dat ik ineens iemand tips hoor roepen. Mensen helpen elkaar dus echt. Dat is zo tof!”